Wat ben ik geschrokken van uw opmerking als hard werkende zorg ouder. U zegt:"Er bestaan geen valse meldingen. Elke ouder zal zeggen dat een melding vals is."
Sorry maar dat schiet bij mij echt in het verkeerde keelgat. Het thema van het CDA was ooit: Het gezin als hoeksteen van de samenleving." Momenteel krijgen juist de zorggezinnen regelmatig die stenen naar het hoofd toe geworpen.
Ik kan u zeggen dat er wel degelijk valse meldingen bestaan. U kunt toch ook het fenomeen PESTEN.
Dat gebeurt ook hier.
Ik kan daarbij spreken uit ervaring helaas. We kregen een melding. Ik werd beschuldigd van Munchausen by phroxy en het fout opvoeden van mijn kind! U kunt de hele beschuldiging hier lezen https://zorgdoejesamen.weebly.com/zorg-samen-met-politiek/beste .
Maar vanuit uw beredenatie zegt u nu :"dit is geen valse melding want er waren zorgen."
Beseft u wel wat u zegt hiermee? U geeft vrijbrief aan iedereen om een melding te doen. Ben je het niet eens met hoe een ouder een kind opvoedt? Melden! Krijg je als ouder een conflict met uw zorgverlener? Melden! Kunt je het al ouder niet eens worden op school? Melden!
U denkt nu vast. Het zal wel meevallen. Mag ik u uit die droom halen. Het valt niet mee. Dit is wat er momenteel gebeurd. De buurman die boos is omdat de heg nog niet geknipt is, hoort toevallig dat moeder boos is op het kind dat toevallig een onderliggend probleem heeft, doet maar even een melding bij veilig thuis.
Een thuiszorgorganisatie die zijn werk niet goed doet en de deur wordt gewezen, maakt er uit wrok maar een zorgmelding van.
Een school die denkt alles beter te weten en daarom geen maatwerk wil leveren, waardoor het kind niet meer op school kan functioneren doet gewoon een melding.
Een gescheide ouder meldt gewoon de andere ouder omdat hij /zij wraak. Een arts die zijn diagnose niet snel genoeg rondkrijgt, doet een zorgmelding.
Fouten gemaakt in ziekenhuis, maar ouders krijgen de schuld, worden gewoon gemeld.
Men beweerd de meldcode altijd te volgen, maar het rapport dat voor uw neus heeft gelegen toont duidelijk aan dat dit niet zo is. En dan de vasthoudende intimiderende grove werkwijze van velilig thuis. Je ben daar gewoon schuldig totdat je het tegendeel hebt bewezen.
Uithuisplaatsingen die later onterecht bleken te zijn. Dat beschadigt hele gezinnen! En het kind helemaal.
Ouders lopen echt een trauma op van deze meldingen. Besef dat nu eens. Maar kinderartsen en u minister vinden dat van ondergeschikt belang. Beseft u de beschuldiging wel? Je wordt beschuldigd van het ziek maken van je eigen kind en het slecht opvoeden van je kind. Dat is nogal een grove beschuldiging en de vertrouwensarts, die niet eens aan waarheidsvinding doen, gaan echt uit van de slechtheid van ouders. En na deze uitspraak van u, hebben ze dus blijkbaar nog gelijk ook. Want er zijn zorgen.. Kom nou toch!
De artsen, de school, de huisarts dachten zelfs hier zo klaar mee te zijn, omdat ze nog nooit zoveel onzin bij elkaar hadden gelezen. Maar veilig thuis dacht daar anders over. Ze hebben zelfs gezegd dat alles wat ik vertelde , dat ze dat toch niet geloofde.
Het leek wel of je moet hangen.
Een kind opvoeding is dus blijkbaar geen zaak meer van de ouders, want als iemand het er niet mee eens is hoe je je kind opvoed, kun je dus een melding doen. Er wordt in ons gevals dus zelfs openlijk op twitter gezegd dat ze het niet eens zijn met hoe wij onze zieke zoon opvoeden. Dat kan, maar ik val hun toch ook niet aan over hoe zij zaken aanpakken in hun gezin? Je mag van mening schelen, maar om dan dit nog te melden bij veiling thuis? Alles wordt ineens onde de loep gelegend. Mjn gehandicapte zoon, ernstig ziek , volgt ondanks alles regulier onderwijs, maar omdat ik dan als ouder vaak o school moet zijn en mee ga op schoolreisje en uitjes , is dat ineens een probleem? Oh zal ik zeggen dat ik altijd heb geholpen op school. Bij een "normaal" kind is dit dus heel gewoon. Maar bij een chronisch ziek kind met infuuspompen en allerlei stoma's is dit ineens een probleem.
Wat een gelul dat er zorgen waren . Dit was gewoon een pestmelding van iemand (anoniem bij VT zelfs) die ik waarschijnlijk een keer de waarheid heb gezegd over dat een PGB niet meteen fraude betekend. Of een organisatie die ik eens de deur heb gewezen, of iemand op twitter die altijd zeurt.
Weet u hoeveel meldingen uiteindelijk als onterecht zijn aangetekend? Nee dat weet u niet , want veilig thuis houdt daar geen cijfers van bij. Is dat niet vreemd?
Laat ze jagen op ouders die echt kwaad in zin hebben! Sommige meldingen zijn zo doorzichtig, maar aangezien vertrouwensartsen hun promotieonderzoek wel moeten veilig stellen over PCF lijkt het wel of het ineens heel veel voorkomt, maar ik weet dat munchhausen by phroxy echt niet zo vaak voorkomt as de hele sector nou wil doen geloven. Studies wijzen dit uit, maar ineens zijn alle zorgouders verdacht.
Weet u wat het gevolg is van het standpunt dat meldingen nooit vals zijn? Dat wij nu liever niet naar Groningen gaan. Te bang dat weer 1 of andere arts weer gaat twijfelen aan de integriteit van jou als moeder. Ja ik wil die zorg zelf doen, maar dat mag tegenwoordig ook al niet meer, zo lijkt het. De NVK heeft zich iig uitgesproken. Er zijn geen valse meldingen en beter 10 meldingen te veel. Nee als de ouder wordt beschadigd, dan is dat maar zo. Maar is dat indirect ook niet slecht voor het kind? Een ouder die voortaan de rest van zijn leven op zijn tenen moet lopen? Uit angst voor weer een melding?
Ik spreek weinig ouders die dit niet zo evaren!
Een top-teen onderzoek omdat je kind een armbreekt? Slaan we niet door. Ik hoop dat mijn topturnkind voorlopig niks overkomt, want na een val van de balk wel eens een blauwe plek en dat stel dat ze naar SEH moet. Ik moet er niet aan denken! Want we staan door die valse melding al geregistreerd.
Ik ben blij met het begrip van de cardioloog, dat we naar Leuven kunnen. Een goed ziekenhuis met oog voor de patient, zonder wantrouwen. Een blanco dossiers met alleen feiten en geen halve waarheden.
Ouders. Eert uw vader en uw moeder. Het eerste gebod. Maar tegenwoordig wordt gehandeld uit wantrouwen. Wantrouwen als het kind per ongeluk ziek wordt. Wantrouwen als ouder tegen het beleid van school ingaat. Wantrouwen als een ouder weet wat goed is voor haar kind en wantrouwen als een ouder een zorgverlener bv in de GGZ overruled.
Jammer, want veel ouders doen het uitstekend! Het moedergevoel is vaak oersterk! Sterker nog, het heeft juist al veel kinderlevens gered. Het is namelijk niet alleen het moedergevoel, maar een moeder die 24/7 een kind ziet en dan 1+1 optelt en zo weet wat er speelt. En ja dat gaat wel eens in tegen een diagnose van een psycholoog of kinderarts of verpleegkundige of zelfs de meningen van andere mensen.
Stop met alleen luisteren naar de zorgprof, maar ga ook eens luisteren naar de oudere. Uw voorganger in de zorg in het vorig kabinet en zeker ook mevr. Velthuizen van Zanten, namen veel moeite om te luisteren naar ouders en zij kwamen tot een heel mooi inzicht hoe ouders van zorgintensieve kinderen een zo normaal mogelijk leven proberen te leven. Doorgaan ondanks alles. Alles over hebben voor het gezin. Daar is het gezin nog de hoeksteen van de samenleving geweest. We raken het zo kwijt, want we moeten leven met een angst. Een angst voor weer zo'n valse melding.